W Śpiewowicach, pięknym mieście,
Na ulicy Wesolińskiej Mieszka sobie słynny śpiewak, Pan Tralisław Tralaliński Jego żona – Tralalona, Jego córka – Tralalurka, Jego synek – Tralalinek, Jego piesek – Tralalesek. No a kotek? Jest i kotek, Kotek zwie się Tralalotek, Oprócz tego jest papużka, Bardzo śmieszna Tralalużka. Co dzień rano, po śniadaniu, Zbiera się to zacne grono, By powtórzyć na cześć mistrza Jego piosnkę ulubioną. Gdy podniesie pan Tralisław Swą pałeczkę – tralaleczkę, Wszyscy milkną, a po chwili Śpiewa cały chór piosneczkę: “Trala trala trala trala Trala trala trala trala!” Tak to pana Tralisława Jego świetny chór wychwala. Wyśpiewują, tralalują, A sam mistrz batutę ujął I sam w śpiewie się rozpala: “Trala trala tralalala!” I już z kuchni i z garażu Słychać pieśń o gospodarzu, Już śpiewają domownicy I przechodnie na ulicy: Jego szofer- Tralalofer I kucharka – Tralalarka, Pokojówka – Tralalówka I gazeciarz – Tralaleciarz, I sklepikarz – Tralalikarz, I policjant – Tralalicjant, I adwokat – Tralalokat, I pan doktor – Tralaloktor, Nawet mała myszka, Szara Tralaliszka, Choć się boi kotka, Kotka Tralalotka, Siadła sobie w kątku, W ciemnym tralalątku I też piszczy cichuteńko: “Trala – trala – tralaleńko…”
|
Em Cantarengas, linda cidade,
Na rua Felizinha Mora um cantor famoso, O Senhor Tralisław Tralaliński Sua esposa – Tralalosa, Sua filha – Tralalilha, Seu filho – Tralalilho, Seu cãozinho – Tralalãzinho. E gatinho? Há também um gatinho, O gatinho chama-se Tralalinho, Além disso, há um papagaio, Muito engraçado, o Tralalaio. Cada dia, depois do pequeno-almoço, Reúne-se este grupo respeitável, Para repetir em honra do mestre A sua canção favorita. Quando o Senhor Tralisław traz A sua batutinha – tralalinha, Todos ficam em silêncio, e depois O coro inteiro canta uma cançãozinha: “Trala trala tralalala Tralalala trala trala!” Assim o Senhor Tralisław É louvado pelo seu coro fantástico. Cantam, tralalam, E o próprio mestre pega na batuta E ele próprio aquece cantando: “Trala trala tralalala!” E já da cozinha e da garagem Ouve-se a canção sobre o patrão, Já cantam os inquilinos E os que passam na rua: O seu chofer – Tralofer, E a cozinheira – Tralaleira, A empregada – Tralalada, E o jornaleiro – Tralaleiro, E o lojista – Tralalista, E o polícia – Tralalícia, E o advogado – Tralalado, E o médico – Tralélico, Mesmo o ratito, O cinzento Tralito, Embora com medo do gatinho, Do gatinho Tralalinho, Sentou-se no seu canto, No escuro tralalanto E também guincha muito baixinho, “Trala – trala – tralalaixinho…” |
[…] O panu Tralalińskim […]